Serieus, ik kan niet wachten totdat onze jongens niet meer geloven in deze karikaturen. Ieder jaar hoop ik dat een vriendje of vriendinnetje zich verspreekt.
Maar helaas, tot nu toe houden de gelederen zich stug gesloten. Geen beeldvervorming, geen mispraat, volledige gelovigheid. Darn it."Woah, mama haalde nog snel even een prijskaartje van een cadeautje af... Sinterklaas bestaat helemaal niet!"
Bij ons viel het gelukkig wel mee met de hyperdepieperheid. Twee zakken cadeaus met voor ieder vijf pakjes - behalve voor de kleinste, die krijgt er maar twee - stonden opeens in de tuin in de dubbele buggy. It's a Christmas miracle! Oh wacht, verkeerde kant van de maand. Ja, de op een bewegingssensor activerende lamp in de tuin was een kwartier geleden wel even aan gesprongen, maar dat was toch een kat ofzo? Toch niet, het was een echte Piet! Als een ninja is hij vast over de schutting geklommen voordat we hem konden spotten, verklaarde bonuszoon nog wijs. Ik heb hem maar niet verteld dat de poort gewoon open was.
Maar goed, ieder een pakje openmaken, zoonlief morgen ook eentje en dan vrijdag na hun sport-uurtje lekker in de comfies op de grond met wat lekkers de rest van de pakjes uitpakken. Joepie, gezellig.
Zoonlief. Tja. Een betere naam is op het moment zoon-niet-zo-lief. Hij vond het nodig om afgelopen week eens flink door het lint te gaan. Schelden tegen z'n mama, dreigen met het vernielen van gezellig gemeengoed (de PlayStation nota bene!) en dat soort geneuzel. Witheet werd zijn moeder en die heeft hem zélf een brief laten schrijven voor Sinterklaas. En toen lagen er opeens spullen bij zijn schoen, in plaats van dat hij ze 's morgens er uit mocht halen.
Nou, alles werd dus meegenomen inclusief de met volle tegenzin opgeofferde Nintendo DS. Want, schreef Piet terug, de Kerstman zou wel beslissen of en wat hij dan terug zou krijgen."Lieve Sinterklaas, het spijt me het was heel dom van me om dat ik heel stout ben geweest. Ik hep een beetje gesgolden en aan het liegen. Kan je asteblieft niet alles meenemen."
Ik vroeg me hardop af of dit wel de juiste manier was van het optreden tegen jongeheer zijn gedrag. Want het straffen wordt nu gedaan door een tweetal vieze oude mannetjes met een lange geschiedenis van jonge kindjes op hun vale schoot, niet door zijn mama. Ook het weghalen van de PlayStation (want die hoeft hij toch niet meer als hij hem kapot wil maken?) vond ze te ver gaan, want ze had toch wel echt laten merken dat ze het niet oké vond wat hij deed. Prima, ik zou het persoonlijk anders aangepakt hebben, maar dat ben ik.
Vervolgens was het gisteren pakjesavond. En dat werd gevierd. En er waren Pieten. En daar waren pakjes. Ook een groot pak. Daar zat wat leuks in. Voor bij de PlayStation. Lego Dimensions...
Ik denk dat ze daar in Spanje wel eens wat goede lessen communicatieve vaardigheden kunnen gebruiken. Want Piet heeft duidelijk niet tegen Sinterklaas gezegd wat zoon-niet-zo-lief afgelopen week heeft uitgevreten en welke strafmaatregel daar tegenover staat. Want als Piet dat wél had gedaan, had Sinterklaas wel tegen zijn zus gezegd dat het inmiddels ingepakte cadeau voor deze jongeheer wel weer uitgepakt mag worden. Want dat hij dat ab-so-luut niet verdiend heeft. En ja, het was dan wel al ingekocht, maar geef dat pak dan ook maar aan de Kerstman. Kan die het mee teruggeven met zijn DS. Als hij die tegen die tijd terugverdiend heeft."Dat kwam van de zus van Sinterklaas."
Anyway. Fictieve communicatie-lessen tussen jammerlijk falende fantasiefiguren zullen er wel nooit komen. En dus krijgen kinderen door heel Nederland gewoon waar ze geen recht op hebben. Hier in huis net zo goed hoor, want ook hier was bonuszoon echt strontvervelend onderweg naar zijn bed vanavond en denk ik bij mezelf dat hij het ook wel met vier pakjes minder kan, maar goed.
Bedankt Sint. Geniet van je verjaardag vandaag en ga dan maar weer snel naar huis. Hebben we tenminste weer een jaar relatieve rust.